Fien van Soest – 1954 – René Broeren

Haar vader was Arnoldus Hubertus van Soest en moeder was Jacoba Mechtilda Rosalia Freulich.

Tekst samengesteld door : Johan, Arie, Alfons, Rosalie, Maria en Romy:

Fien en Reinier *) :

*) Pap had verschillende roepnamen binnen de familie. De meest gebruikelijke was Rein of Reinier, maar binnen de familie van Soest werd hij altijd René genoemd.

Ze hebben elkaar leren kennen op Vortumse kermis in 1951. Een tante van ons Mam (zus van haar moeder) woonde in Vortum-Mullem, vandaar dat ze toen op bezoek was.
Ze hebben bijna 3 jaar verkering gehad. In die tijd moest ons pap op de fiets (zo’n 20 km heen en ook weer terug) naar Broekhuizen.

Rein en Fien. Foto is gemaakt toen ze zich verloofd hebben.

Op een mooie zondag kon hij van een kennis een brommer lenen, dat was wel wat. Dat scheelde een hele hoop tijd! Laat nou net dat ding op die zondag middag de geest geven, pa moest een stuk van de terugweg lopen. Hij was dat forenzen zat! Er moest maar getrouwd worden. Dat deden ze dan ook. Op een niet zo’n hele mooie dag in juli 1954 was het zover. Ze zijn in Broekhuizen getrouwd. En daags daarna, op de fiets, op huwelijksreis naar Vortum!

Toen ze trouwden woonde de zus van Rein(tante Nellie) nog thuis, die “kregen” ze er meteen bij. Ook moeder Broeren “kregen” ze erbij. Er was zelfs officieel vastgelegd dat moeder “tot aan haar dood” bij hun zou mogen wonen. Dit is ook gebeurd: moeder Broeren stierf in 1972 op 88-jarige leeftijd, al die tijd heeft ze bij ons gezin gewoond.

Samen gingen ze in Vortum-Mullem wonen. Al snel kwamen de kindjes: zoals dat toen gebruikelijk was werd bijna ieder jaar hun gezinnetje groter. In totaal 6 kinderen!
Rein werd geboren in Vortum-Mullem. Hij moest in Sambeek naar de ‘bewaarschool’ want die was er (nog) niet in Vortum. De lagere school kon hij daar wel bezoeken. In die tijd is hij ook een aantal jaren misdienaar geweest. Hij ging naar de MULO in Boxmeer en later op kostschool in Huijbergen. Toen hij 17 jaar was, in WO II, stierf zijn vader. Samen met zijn moeder en zus Nellie zette hij het familiebedrijf (boerderij en café) voort.
Een van zijn hobby’s was toneelspelen. Hij heeft verschillende rollen voor zijn rekening genomen. Eén hiervan was kastelein: dat was hem natuurlijk op het lijf geschreven! Ook heeft hij de rol van politieagent gespeeld.

Toen hij trouwde was er voor toneelspelen niet veel tijd meer, daar is hij toen mee gestopt. Samen met zijn vrouw Fien bouwde hij aan de toekomst. In 1969 bouwden ze een nieuw huis en café. Tijdens de bouw van dat nieuwe huis/café hebben we in het gemeenschapshuis gewoond. Op het podium was de huiskamer en in de kelder sliepen we met z’n allen. Ook werd hier de café voortgezet zodat de Vortumse mensen hun borreltje na de zondagse hoofdmis niet hoefden te missen.

Rein is ook altijd bestuurslid van diverse verenigingen geweest: de Fok- en controlevereniging, afdeling Land van Cuijk van de Horecabond (hiervan was hij in totaal meer dan 40 jaar bestuurslid, dat was zó lang dat de vereniging daar geen onderscheiding voor had, die hebben ze nog speciaal voor hem laten maken). En hij is ruim 12 jaar gemeenteraadslid van de voormalige gemeente Vierlingsbeek geweest. Voor al deze “verdiensten” kreeg hij in 1993 een Koninklijke Onderscheiding.
Fien werd geboren in Broekhuizen, tijdens de watersnood van 1926. Volgens haar verhalen stond het water in de gang van hun huis en moest de huisarts met een bootje naar hen toekomen! Ze heeft de lagere school in Broekhuizen doorlopen. Daarna is ze naar de huishoudschool gegaan. Ze leerde daar de fijne kneepjes van het huishouden, zodat ze daarna kon gaan werken bij de huisarts van Lottum. Dat was toch wel een sjiek dienstje maar het werk deed ze met veel plezier. Daar is ze gebleven tot ze trouwde met Rein.

Het werken op de boerderij had ze thuis wel geleerd. Dat ze talenten op de gebied had bleek wel toen de veearts eens zei: “Ik heb liever dat jij het vee vasthoud dan die andere boer!” (dat was iemand uit de buurt)

Foto: Arie, Fien en Johan. Er was een kalf met een hazelip geboren, dat moest natuurlijk vereeuwigd worden.

Veel tijd voor hobby’s had ze niet. Als er tijd was leerde ze de meisjes handwerken, breien en haken. Ook kon ze wel eens gaan zitten fröbelen,(zoals zij dat noemde): een beetje knutselen. Ook maakte ze graag een kruiswoordraadsel. Later legde ze graag een spelletje patience, soms bemoeide ons pap zich daar íets te intensief mee, daar moesten wij dan weer hartelijk om lachen!

Ons mam kunnen we het best typeren als bescheiden, vaak achter de schermen, hard werken, voor ons pap en ons zorgen.

In ons gezin was (en is) muziek belangrijk. Onze ouders vonden dat we een muziekinstrument moesten kunnen bespelen. Rein heeft leren pianospelen, dus toen wij zover waren leerden we eerst allemaal blokfluit spelen en daarna kwamen de nodige muziekinstrumenten in huis: Johan piano en trompet, Arie piano, drummen, piston, sopraan- en altsaxofoon, Thea piano en sopraansaxofoon, Alfons trompet, Rosalie gitaar en Maria dwarsfluit. Behalve Rosalie heeft iedereen ook bij de fanfare of harmonie gespeeld.

En wat we echt niet mogen vergeten en waar wij als kinderen veel respect voor hebben is het feit dat ze in 1985 met veel liefde Romy in hun gezin opnamen!

De boerderij, het café, de kinderen en kleinkinderen: bijna 40 jaar hebben ze daar samen voor gezorgd.

Foto’s